و ما خواهیم بخشید

در سال 1994 مردم جهان شاهد یكی از وحشتناك‌ترین و بزرگترین نسل‌كشی‌های جهان در كشور روآندا بودند. سالها اختلاف بین دو نژاد "هوتو" و " توتسی" Tutsi & Hutu سرانجام باعث نسل كشی نزدیك به یك میلیون نفر از "توتسی"‌ها شد. "هوتو"ها به خانه‌های همسایه‌های خود كه آنها را می‌شناختند می‌ریختند و آنها را با كاردهای بزرگ و چاقو تكه‌تكه می‌كردند و به زنانشان تجاوز می‌كردند. این نوع كشتار بین مردم یك روستا و شهر و بین همسایه‌ها بی‌سابقه است. تنها در 100 روز مردم عادی كوچه و خیابان یك میلیون از دوستان و همسایگان خود را كشتند.

با آغاز نسل‌کشی سازمان یافته که ۱۰۰ روز طول کشید، ۸۰۰٬۰۰۰ (آمار سازمان ملل) و یا ۱٬۰۷۱٬۰۰۰ (آمار دولت رواندا) از قوم برتر توتسی و هوتوهای میآنه رو که از پیروی از دستورات هوتوهای تندرو ممانعت کرده بودند کشته شدند.

بیشتر قربانیان مردان، زنان، کودکان و نوزادانی بودند که توسط همسایه‌ها، همکاران و دوستان سابق خود کشته می‌شدند، رادیو رواندا همزمان به طور مداوم هوتوها را تشویق به قتل‌عام توتسی‌ها می‌کرد. روزانه ۱۰٬۰۰۰ نفر و ساعتی ۴۰۰ نفر و دقیقه‌ای ۷ نفر کشته می‌شدند، به طور مثال کلیسایی که ۱٬۵۰۰ نفر در ان پناه گرفته بودند با بولدزر خراب شد و همگی پناهندگان به آن کشته شدند. بعدها اسقف کلیسا به جرم همکاری در جنایت محاکمه شد. اکثر قربانیان با قمه‌ها تکه‌تکه می‌شدند.

در حدود ۲۰۰ هزار تا ۵۰۰ هزار زن و دختر توتسی در این مدت مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند. ۲۰ هزار جوان روآندایی که امسال ۲۰ ساله می‌شوند، فرزندان آن تجاوز جنسی گسترده‌اند.بسیاری از آنها از روی عمد توسط مردان مبتلا به ایدزمورد تجاوز قرار گرفتند. اکنون بسیاری از زنان زنده مانده از نسل‌کشی در کشور رواندا مبتلا به ایدز هستند.

این فاجعه در مقابل چشمان باز دنیا با پوشش کامل خبری رسانه‌ها و بی‌عملی بسیار هولناک سازمان ملل و بی‌تفاوتی جامعه جهانی به بهانه عدم مداخله در امور داخلی رواندا انجام شد. به طور مثال در ابتدای نسل‌کشی ۱۰۰۰ نیروی اروپایی برای تخلیه اتباع خارجی از رواندا به آنجا فرستاده شد که بسرعت کشور را ترک کردند و یا صلح بانان بلژیکی سازمان ملل مدرسه‌ای را که ۲٬۰۰۰توتسی به آنان پناهندشده بودند بعد از رسیدن دستور عقب‌نشینی ترک نمودند که منجر به قتل‌عام کلیه پناهندگان شد.

بعد از اتمام نسل‌کشی هزاران نفر از پناهندگان رواندایی که به کشورهای مجاور پناهنده شده بودند به دلیل شرایط بد و ابتلا به بیماریهای گوناگون مسری کشته شدند.

نسل‌کشی با شکست هوتوها از نیروهای نظامی گردآوری شده از بین توتسی‌ها و سایر کشورهای آفریقایی متوقف شد و بعدها دادگاهی برای محاکمه سران نسل‌کشی تشکیل شد. هم اکنون هزاران نفر از توتسی‌های زنده مانده از نسل‌کشی سعی می‌کنند با ۲ میلیون هوتوی شرکت کننده در کشتار همزیستی مسالمت آمیزی داشته باشند.

برای آشنایی بیشتر با این مستند به لینك‌های زیر مراجعه كنید:

http://www.amazon.com/As-Forgive-Narration-Mia-Farrow/dp/B002RBHDFU

https://en.wikipedia.org/wiki/As_We_Forgive